Öneriler

İlhan Berk – Dün Dağlarda Dolaştım Evde Yoktum

Güneş cebimde bir bulut peydahladı. Taş, kördür diye yazdım. Ölüm, geleceksiz. Şeylerin yalnız adı var. Ve: ‘Ad evdir.’ (Kim söyledi bunu?) Dün dağlarda dolaştım, evde yoktum. Bir uçurum  bize bakmıştı, uçurumun konuştuğu usumda. Buydu  bizim kendine sonsuz olanı duyduğumuz.  Nesneler ki  zamanda vardır. Terziler çıracısı Hermüsül Heramise’nin pöstekisi her bahar   ayaklanırdı. Yağmur  yağmamazlık   edemez. Taş, düşmemezlik.

Ne diyordum, dünyanın düşünceleri yoktur.  Otların canı sıkılmaz. Kurşun kalem kendini ağaç sanır. Ufuk, hüthüt kuşu. Seni bilmem, bir söylene dönüşmek içindir dünya. Onun için başka bir son yok. Bir söylene dönüşmek, bir söylen olmak! Sonsuzluk dediğimiz budur.

Nerden başlasam yine oraya geliyorum. Ben gidiyorum. Ölüme, o büyük tümceye, çalışacağım.

dün dağlarda dolaştım evde yoktum

İlhan Berk

İlhandan İlhamlar yazıları için tıklayın:

Ezgi

Gizem

Gizem Ozan

Rukiye

Sevcan

Irmak Erkan

Bir gece yatağından kalktı. En sevdiği pantolonunu, gömleğini giydi, cüzdanını yanına aldı, çantasını sırtladı; karısını ve çocuklarını öpüp odadan çıktı. Çalışma odası soğuk, karanlıktı. Ahşap masanın üzerindeki gece lambasını yaktı, sobayı tutuşturdu. Sandalyesine oturdu, yazmaya başladı.

YAZAR HAKKINDA

Irmak Erkan

Bir gece yatağından kalktı. En sevdiği pantolonunu, gömleğini giydi, cüzdanını yanına aldı, çantasını sırtladı; karısını ve çocuklarını öpüp odadan çıktı.
Çalışma odası soğuk, karanlıktı. Ahşap masanın üzerindeki gece lambasını yaktı, sobayı tutuşturdu. Sandalyesine oturdu, yazmaya başladı.

Bir Yorum Yazın

+ 58 = 61