Edebiyat

ZARARSIZ

Yatağın köşesini dön,

Abajura doğru adımla.

Başını yavaşça döndür.

Yokum değil m?

Tülün ardında,

Koltuğun gölgesinde,

Masanın altında,

Belki de yan odadayım.

Bana vuracak; beni ezeceksin.

Fakat aylar sonra,

Rüzgârsız bir yaz gecesi

Aralık pencereden süzülüp

Yine sana geleceğim.

Duş teknesinde yıkanırken,

Saçlarını tararken

Tenini özleyecek,

Omuzların çıplak uyurken

Terini emeceğim.

Aşını, katığını benimle paylaş!

Bilirim ak tabakta kara bacaklarım,

Al başımdan tiksineceksin

Oysa kapıların ardında

Senin mayhoş kokun arzumu bileyecek.

Pisliklerin hazzım olacak.

Şimdi izin ver,  kulağının etrafında

Şarkımı vızıldayacağım.

Irmak Erkan

Bir gece yatağından kalktı. En sevdiği pantolonunu, gömleğini giydi, cüzdanını yanına aldı, çantasını sırtladı; karısını ve çocuklarını öpüp odadan çıktı. Çalışma odası soğuk, karanlıktı. Ahşap masanın üzerindeki gece lambasını yaktı, sobayı tutuşturdu. Sandalyesine oturdu, yazmaya başladı.

YAZAR HAKKINDA

Irmak Erkan

Bir gece yatağından kalktı. En sevdiği pantolonunu, gömleğini giydi, cüzdanını yanına aldı, çantasını sırtladı; karısını ve çocuklarını öpüp odadan çıktı.
Çalışma odası soğuk, karanlıktı. Ahşap masanın üzerindeki gece lambasını yaktı, sobayı tutuşturdu. Sandalyesine oturdu, yazmaya başladı.

Bir Yorum Yazın

6 + 1 =

3 Yorum