Oblomov, kitaplığımda neredeyse beş yıldır okunmayı bekliyordu. İvan Aleksandroviç Gonçarov tarafından yazılan kitabın ülkemizdeki ilk baskısı “Milli Eğitim Bakanlığı Hasan Ali Yücel Klasikler” dizisi içinde üç cilt olarak “1945-46 ve 1948” yıllarında basılmış. Sabahattin Eyüboğlu ve Erol Güney’in çevirdiği kitabı dönem romanı olarak okuyabileceğiniz gibi, günümüze ve çevrenizdeki insanlara uyarlayarak da okuyabilirsiniz.
Pek çok inceleme yazısında kitapta önemli olanın “Oblomov” değil, Oblomovluk olduğu kanısı ortak paydayı oluşturuyor.
İvan Gonçarov
“İş Bankası Kültür Yayınları” internet sayfasındaki tanıtım notları arasında Oblomov için;
“Rus edebiyatının hiçbir kahramanı, ne Raskolnikov, ne Mişkin, ne Prens Andrey, eski Rus insanını, hatta bütün Doğuluları Oblomov kadar açıklıkla, en özlü yanıyla temsil etmez. Doğu, belki de ilk defa olarak Gonçarov’un bu büyük eserinde kendi kendini tanımaya, Batı’dan farkını anlamaya başlamıştır. Oblomov klasik kahramanlar gibi genel bir tip, Don Kişot gibi, Tartuffe gibi insanlığın bir halini göstermekle birlikte, zamanına, çevresine sıkı sıkıya bağlı bir insandır. Oblomov, yıkılmakta olan bir toplum düzeninin, Rus derebeyi sınıfının çocuğudur,” denmektedir.
Kitap arkasındaki tanıtım yazısı: İvan Gonçarov (1812-1891): Rusya’nın 19. yüzyılda yetiştirdiği en önemli romancılardan biridir. Yazarın “Oblomov’un Rüyası” adlı bölümü ilk kez 1849’da bir dergide yayımlanan ikinci romanı Oblomov’sa (1857), yalnız Rusya’da büyük bir etki yaratmakla kalmamış, dünya edebiyatına da son yüz elli yıldır hem trajikomik bir karakter hem de adıyla özdeşleşmiş bir insanlık durumu kazandırmıştır.
