Yaşamın tahammül edilemez yönleri ve anlamsızlıkları bile, duyguların ve insan ilişkilerinin içinde değer mi kazanıyordu?
YOL
Rüzgar, serinliğini taşıyan hafif esintilerle birlikte şehrin sokaklarını dolaşıyordu. Her nefesimde şehrin nabzını taşıyan bir ritmi yaratıyordu. Dar yolların arasında, ağaçların dallarında ve tenimde süzülüyordu. Duvarların yüzeyi geçmişin anılarını taşıyan rölyefler gibi görünüyor, sanki zamanı büküp geçmişle şimdiyi buluşturuyordu. Rüzgar bana, şehrin de yaşayan bir varlık gibi nefes aldığını ve her sokağın kendine özgü bir hikayesi olduğunu hatırlatıyordu. Böylece rüzgar beni bir yolculuğa çıkarıyordu.
BAR
İnsanların sarhoş ve telaşlı adımları arasında boşluklar bulmaya çalıştım. Rahatça oturabileceğim yüksek bir tabure hedefledim. Bara doğru ilerleyip oturacak bir yer buldum. Gürültü beni sardıkça çevrem bir uğultuya dönüşürken düşüncelerim daha sakin bir sese evrildi. Adeta bir nehir gibi yavaşça akan, derinliklerinde huzur barındıran bu ses, kısa bir süre de olsa içimi dolduran bir anlayışla birleşti.
BAKIŞMA ANI
İçeceğimin sonuna doğru gözlerim hızla etrafa kaydı. Bir adam derin düşüncelere dalmış gibiydi. Uzaklara değil de yere bakıyordu. Yerdeki her bir çatlak, onun geçmişinin bir yansıması gibiydi. Hatıralarının izlerini taşıyan bu sessiz tanıklar, onun için anlamsız bir labirente dönüşmüştü ve gerçekler, her bir dönüşe gizlenmişti. O da isimsiz, sessizce arzularının izini sürüyordu. Bir an kafasını kaldırdı ve gözleri, gözlerinin önünden geçen bir kadının gülümsemesine takıldı. Bir anlık bakışmanın içinde arayışların tüm izleri dans etti. Kaybolmuşlukların ve yitirilmişliklerin tüm ayak izleri… Kadının karanlık gölgeleri vardı. İkisinin de hayatı, duygusal fırtınaların veya belki de tam bir kaosun içinde kaybolmaya yüz tutmuştu; bu, yaşamlarının derinliklerinde gizlenmiş bir gerçekti. Sonra adam, sessizce ortadan kayboldu.
ÇIKIŞ
Gitmeye karar verdim. Bardaki ışıkların hafif sarı tonu, dışarıdaki uzay mavisiyle buluştu ve bana görünmez bir köprü kurdu. Bir an için zaman durmuş gibiydi. Belirsizliklerim ve endişelerim hafifledi. O incecik köprüde dengemi koruyarak yürümeye başladım.
