Edebiyat

Arabam ve Atım

Arabam hep süratlidir.

Beni paranın paylaşılamadığı şehirlere götürür.

Kuşkucu gözleri ikna ederken,

Sahte kahkahalar atar,

Sebepsiz el sıkışırım.

Atım ise dingindir.

Beni hayallerin tükenmediği köylere götürür.

Kagir evlerin mahcup yer sofralarında

Çiftçilerin hikayelerini dinleyip onlarla dışarı koşar,

Mağaralarda yarasaları, göllerde kerevitleri ararız.

Irmak Erkan

Bir gece yatağından kalktı. En sevdiği pantolonunu, gömleğini giydi, cüzdanını yanına aldı, çantasını sırtladı; karısını ve çocuklarını öpüp odadan çıktı. Çalışma odası soğuk, karanlıktı. Ahşap masanın üzerindeki gece lambasını yaktı, sobayı tutuşturdu. Sandalyesine oturdu, yazmaya başladı.

YAZAR HAKKINDA

Irmak Erkan

Bir gece yatağından kalktı. En sevdiği pantolonunu, gömleğini giydi, cüzdanını yanına aldı, çantasını sırtladı; karısını ve çocuklarını öpüp odadan çıktı.
Çalışma odası soğuk, karanlıktı. Ahşap masanın üzerindeki gece lambasını yaktı, sobayı tutuşturdu. Sandalyesine oturdu, yazmaya başladı.

Bir Yorum Yazın

11 + = 12

1 Yorum