Facebookta kitap tanıtımını gördüğümde beni çarpan cümle “Babam bahçıvandı. Şimdi bir bahçe.” oldu. Çünkü kişisel öykümde çok özel bir yerlere dokunuyordu. Artan kayıplarımızla birlikte birbirinin içine geçen öyküleri yeniden yeniden kuruyoruz. Babasının ölümünden sonra yaşadıklarını kendi ve ulusal tarihiyle birbirine geçmiş şekilde bize aktarıyor yazar.
Georgi Gospodinov
Yazarı güncel kitapları takip eden herkes tanıyor. Kitabı elimde görenler hemen diğer kitabı “Hüznün Fiziği”’ni anımsıyor. Onun gibi, türler arasında dolaşan bir roman: anı, deneme, kısa anlatı ve otobiyografik kurgu arasında dolaşan anlatımı keyifle okunmasını sağlıyor.
“Hemen söyleyeyim, bu kitabın sonunda başkahraman ölüyor. Hatta sonunda bile değil, daha ortasında, ama vefatının öncesini ve sonrasını anlatan tüm hikâyelerde o yine hayata dönecek. Çünkü, Gaustin’in dediği gibi, “geçmişte zaman tek yönlü akmaz. Küçükken kütüphaneden sadece birinci şahıs ağzından yazılmış kitapları seçerdim çünkü onlarda başkahramanın ölmediğini bilirdim. Eh, gerçek kahramanının ölmesine rağmen birinci şahıs ağzından yazılmış bir kitap bu. Sadece hikâyelerin anlatıcıları hayatta kalıyor, ama onlar da bir gün ölecek. Sadece hikâyeler hayatta kalacak…”
Meraklısına: Georgi Gospodinov ve Angela Rodel’in Uluslararası Booker Ödülü’nü kazandıktan sonra söyledikleri
Diğer kitap önerileri için tıklayabilirsiniz.
Rukiyr Çetin’in tüm yazılarına buradan ulaşabilirsiniz.
Kitap Görseli: Artful Living
