Bir dükkân düşünün: tabelasında kocaman “İntihar Dükkânı” yazıyor. Zehirler, ipler, jiletler, kişiye özel intihar kitleri… Hayatın yükünü taşıyamayanlar için son durak. Jean Teulé, kara mizahın en keskin tarafını kullanarak okuru bir yandan güldürürken bir yandan tedirgin eden bir atmosfer yaratıyor. Her müşteri dükkândan “karanlık geceler dilerim” dileğiyle uğurlanıyor; bazısı ise ertesi gün kendi cenazesine telgrafla davet ediyor. Teulé’nin bu trajikomik evreni okuyanı hem kahkahaya hem derin bir iç çekişe davet ediyor.
Jean Teulé
Bu atmosferin kaynağı sadece kara mizah değil. Teulé’nin karikatürist kimliği, “İntihar Dükkânı”na sivri bir zekâ ve mizahi incelik katıyor. Tuvache ailesinin işlettiği bu dükkân adeta bir kara mizah laboratuvarı: Anne Lucréce’in hazırladığı zehirler, baba Mishima’nın tasarladığı ölüm kitleri, kızları Marilyn’in zehirli “ölüm öpücükleri” ve büyük oğulları Vincent’in jiletleri… Fakat bir şey eksik: Ailenin küçük oğlu Alan, yüzünden eksik olmayan gülümsemesi ve bitmeyen iyimserliğiyle bu düzeni bozuyor ve okura “karanlıkta bile ışık olur mu?” sorusunu düşündürüyor.
Teulé romanına gerçek hayattan acı göndermeler de ekliyor. Çocukların isimleri bile intihar eden ünlülerden geliyor: Vincent Van Gogh, Marilyn Monroe, Alan Turing… Özellikle Alan Turing’in elma ve siyanürle son bulan hikâyesi hem tarihe hem günümüz popüler kültürüne (Apple logosu efsanesi gibi) ince bir selam.
Alan’ın varlığıyla dükkân bir gün intihar malzemeleri satmaktan leziz krepler yapmaya dönüşüyor. Okurken hem gülüyor hem irkiliyorsunuz; ölüm ve yaşam arasındaki ince çizgide dolaşırken kitabın asıl sürprizini son sayfalara saklıyorsunuz.
Teulé’nin bu eseri kara mizahın ustalıkla işlendiği, düşündürücü ve çarpıcı bir okuma deneyimi arayan herkes için kaçırılmayacak bir öneri.
Diğer kitap önerileri için tıklayabilirsiniz.
Sevcan Özbek Akın’ın tüm yazılarına buradan ulaşabilirsiniz.
